Het leven van Maurits draait jarenlang om drinken, uitgaan, hangen met vrienden en blowen. Maar toch knaagt er wat. Maurits: “Elke keer als de roes voorbij is was het weer leeg. Het sloeg nergens op, mijn leven was als drijfzand en ik moest er gewoon uit.”
Maurits besluit te stoppen met blowen en drinken. Toch blijft hij zitten met een grote leegte: “Alle dingen die mij leven beheerste had ik eruit geschopt, maar het doel van mijn leven kwam niet voor ogen.”
Dan krijgt Maurits een ingeving en beluit zijn probleem bij God voor te leggen. Kort daarna gebeurt er iets bijzonders….