Mariska start binnenkort een eigen praktijk in rouwverwerking. En daar geeft ze God de credits voor, hoewel ze een periode heel boos op God was.
In 2016 verloor ze haar zoontje Rafaël van twee jaar oud aan de gevolgen van een val uit een slaapkamerraam. Daarna wil ze niets meer met God te maken hebben.
Mariska: “Ik zei tegen God: hoe kun je mij dit aandoen! Ik was zo ontiegelijk boos, ik voelde mij door Hem verlaten.”
In de jaren erna probeert Mariska met hard werken haar leven, en dat van haar gezin, weer op de rit te krijgen, maar van binnen wordt ze verteerd door schuldgevoelens en verdriet. Op een dag, tijdens het schoonmaken, hoort Mariska heel duidelijk de vermanende stem van God die haar aanspreekt op haar houding.
Deze dag zal ze nooit meer vergeten.
Deze video is deel van een serie getuigenissen die we opnamen met Resound, een kerk uit de gemeente Parkstad in Limburg.